Herstel

Vanmorgen, we waren al weer vroeg ingepakt en met een pril zonnetje en een zuur windje, komt er een Deense buurvrouw op ons af: " Hier, jullie hebben het meer nodig dan wij in onze luxe tent!" Ze drukte ons een grote plak chocola in de handen. Zijn we zo zielig? 's Morgens met zo'n natte tent worstelen ziet er ook sneu uit. Maar zo'n tent is meestal nat, vanbinnen of van buiten en ook wel allebei. Gisteren was hij droog, dat is zeldzaam. Vandaag heb ik hem heel oneerbiedig te drogen gehangen bij het gedenkteken voor een onbekende soldaat. Lelijk! Wel droog! Ik ga er maar vanuit dat die Deense vond dat wij de energie wel konden gebruiken! Te lief!
Later werden we gecorrigeerd door een ouder Deens stel. We waren op zoek naar een picknickplek en daarom van onze route 5 afgeweken. We konden wel zo, het was zelfs mooier? Met een vogelkolonie, en ze wilden wel meefietsen...., maar het was niet route 5. Cock en ik hebben niet heel goede ervaringen met het fietsen door moerasachtige gebieden. Minimaal sta je daarna je fiets een middag schoon te maken, maar soms kom je zo'n oord niet meer uit en vinden ze je eeuwen later opgevreten door de muggen. De wetenschap vraagt zich dan af wat het ooit mensen bewogen moet hebben, zonder ontbijt ,met duidelijke ijzer en plastic sporen om zich heen , zo'n rimboe te hebben betreden. De Deense dame begreep dat.
Maar terug op de route kwam er geen picknicktafel en geen koffie, tja, dan heb je aan Cock een kwaaie.... De truc is: flink door fietsen! Dat lukte niet zo best met een pittige westentegenwind.
Maar goed; route 5 gaat om de fjorden en na wat geshop en koffie in Horsens, lekker windje mee en een verbeterd moreel. Netto opbrengst: koffie, droge tent, tiewraps en gorilla tape.

Op de camping; een flinke was gedaan, de fietstas en de tent hersteld, het vocht gehalte op peil gebracht en de huid gesmeerd. Nee, we hebben nog niet de reep opgevroten, hoewel je het wel zou doen. De voorzieningrn zijn hier wederom geweldig, maar de kampeerplaatsjes zijn boven op elkaar.