Cleptomanie

Tja, toch wel zorgelijk. Er waren al eerder signalen. Het zit namelijk zo.
In de meeste supermarken kun je niet 1 ui kopen. Je koopt 1 kg of een netje. Maar wij hoeven nooit een netje. Soms ligt er een ui naast t netje, of je maakt het netje open... Maar als je bij de kassa komt geeft dat een hoop gedoe. Het meisje kijkt verbaasd naar die ene ui. Zoiets heeft ze nog nooit gezien. Ze roept via de intercom om hulp. Als die komt weet die hulp ook geen raad met 1 ui. Dus de filiaalchef wordt ontboden. Die is meestal druk. De rij bij de kassa wordt ondertussen steeds langer en de gezichten steeds geirriteerder. Als de chef komt verkoopt hij geen 1 ui. Of je hebt dan niets, in een enkel geval krijg je 'm cadeau.
Om de mensheid een dienst te bewijzen, stopt Cock dan maar 1 ui in haar handtas. Je wilt toch niet zoals vandaag, langs het fjord van Roskilde tegen de wind in fietsen met 1 kg uien, 1kg tomaten, 3 tenen knoflook, 3 blikjes mais in 1 netje, etc in je fietstas?. We moeten dat dus creatief oplossen. Een kruidentuin op de camping, zoals gisteren, is een zeldzaamheid. We fietsen ook niet vaak langs een uienakkertje. Bramen, dat lukt, kleine pruimpjes, zure appelen geen gebrek. Dat heb je echter niet altijd nodig.
Het gaat wel eens mis. Dan moet Cock bij de kassa haar tas open doen. Als ze dan iets in het Deens lispelt over reuma en dat ze altijd een ui in haar tas heeft komt ze er wel mee weg.
Maar vorige week was het een citroen, in haar BH, zondag een fles limoncello, in haar broekspijp en gisteren een krat bier , in haar handtas. Je ziet mensen wel meewarig kijken; zo'n oud bessie, krom getrokken, wat sneu toch dat ouderdom met gebreken komt.... Maar ondertussen komt ze er wel mee weg. Het wordt steeds erger....
We blijven een nachtje aan dit fjord. Dan bezoeken we de kathedraal en kan ze biechten. Tijdens het winkelen houd ik haar ernstig in de gaten. Als het weer een beetje meezit kan ik morgenmiddag uitrusten van alle zorgen op het strandje. Tja, en dat kratje bier moet wel leeg....