Assepoester

Gisteravond wees Cock de prins af toen die haar ten Polonaise vroeg. We hadden zitten utteren met de WIFI, vandaar de korte verslagen. Wij waren daarmee laat en het bal begon vroeg. Het duurde echter wel tot na twaalven. Daarna begon de regen. Dat duurde de hele nacht.. Gelukkig stonden we op met een zonnetje. De autoweg gisteren was even lekker, maar dat gezoem aan  je hoofd verveelt snel. We zochten de route dus maar gauw weer op. Toen we hem vonden was daar meteen een kasteel, nou ja, ruine.. Daarna een klim en vervolgens een zandpad. Back on track dus. Bij het ontbijt ontdekten we dat Cocks muiltje uit de fietstas was gevallen. Een ramp. Eerst was haar spiegeltje al gebroken (ik heb een halve dag gedacht dat er een Griekse achter me fietste), gisteren was haar band lek (Hebben jullie een vlekje op dat roze truitje gezien? Nee dus, En hoe komt dat?) En nu een schoen kwijt. Ik ben dus maar harder gaan fietsen. Met de route viel het erg mee. We zaten al gauw op eenvoie verte naar Dinard. Daar namen we weer eens een pontje. Ze hadden deze route ook de pontjes route kunnen noemen. En ondanks dat we op een boot zaten, waren we drijfnat. We heben uitgebreid Saint Malo bekeken en daarna  zaten we al gauw op een kustroute naar Saint Michel. 40 km plat, weliswaar zand, en je zag Michel steeds dichterbij komen.

De camping was vol, maar we mochten tussen twee bungalowtjes. De tent paste maar net. De winkel had alleen maar streek producten en souvenirs. Er kwam nog eens een fikse bui. Maar nu zitten wel warm in een restaurant met WIFI en hebben net een crêpe op als toetje. Morgen... Le Mont Saint Michael.